Yazar: asfur

İnsanlar çeşit çeşittir. Her insan ayrı bir dünyadır derler ya, yalan! Onun aslı her kadının farklı olduğu ve farklı dünyaları olduğudur. Erkeklerse çok fazla tipik özellik taşır. Bu bir dezavantaj veya aşağılanma olarak görülmemeli. Bu, kadınların şansıdır.

Yaşarken yaşarken bir gün hiç olmayacak bir şey oluverir. Nasıl oluyorsa, en çok yara aldığın yeri bulur; tak, bıçağı geçirir.

Yarım saatir kafasını dayadığı camdan uzaklaştı, tilki uykusundan uyandı. Dışarıya bir göz attı. Otobüs karanlıktı, dışarısı daha karanlık. Siyaha yakın bir yeşildi dışarısı, gökyüzü siyahga yakın lacivert. Uçuruma bakmakj ürpertti içini.
Artık otobüsün sağ tarafından tabelaları görebilmek için bilet almıyordu. Yolları ezberlemişti – otobüsün sağ trafından. Uşak’ta olmalıydı. Yolun yarısı bitmişti. Kulağındaki ses “ ah şu kalbim, nasıl da inandı sana” diye neşeli neşeli şarkı söylüyordu.
Otobüs dağın içinden geçmeye devam ediyordu. Uçurum hala korkunç görünüyordu. Ama bir tarafı hoşlanıyordu bu korku halinden. Bakmaya devam etti. Özgürdü. Uçurumların kıyısından geçecek kadar özgürdü.

Kendime dönüyorum. Yeni bir ben olsa da döndüğüm, ben benimdir nihayetinde. Kendimden gelen her şeyi de içselleştirebilme çabasında muvaffak olmaktayım çoğunlukla.

Sigara yaşamının son demleri olduğunu bildiği halde sabırsızlıkla çakmağını bekler. Sigara, çakmağına tutkuyla bağlıdır. O sigara, çakmağın tükettiği ne ilk

Günler, geceler yaşanmadan geçerken, aklım kalbim Ege’de kaldı. Ege’de İzmir, İzmir’de Karşıyaka, Karşıyaka’da Asker Kaçakları zamanlar…

Yürüdü yollarda yeniden. Sabahın altı buçuğuydu. Bir kuş selam verdi, neşeliydi. Gülümsedi nezaketen. Daha çok ağlamalıydı bu sabah. Bu sabah