İnsanlar çeşit çeşittir. Her insan ayrı bir dünyadır derler ya, yalan! Onun aslı her kadının farklı olduğu ve farklı dünyaları olduğudur. Erkeklerse çok fazla tipik özellik taşır. Bu bir dezavantaj veya aşağılanma olarak görülmemeli. Bu, kadınların şansıdır.
Hamdi Bey’in teklifi nerede?
Yaşarken yaşarken bir gün hiç olmayacak bir şey oluverir. Nasıl oluyorsa, en çok yara aldığın yeri bulur; tak, bıçağı geçirir. Işin kötüsü farkında değildir, uyku sersemidir. Uykusunda adam yaralayan kişiye yaptığının yanlış olduğunu nasıl anlatırsın? Denersin, anladığını söyler. Anlamaz ki… belki de sadece geçiştirir. Sonra tekrar uykusu gelir, uyuyalım artık der. O uyur, sen sabaha
(More)…
ÖZGÜRLÜK ÇÖZÜMLEMESİ
Yarım saatir kafasını dayadığı camdan uzaklaştı, tilki uykusundan uyandı. Dışarıya bir göz attı. Otobüs karanlıktı, dışarısı daha karanlık. Siyaha yakın bir yeşildi dışarısı, gökyüzü siyahga yakın lacivert. Uçuruma bakmakj ürpertti içini.
Artık otobüsün sağ tarafından tabelaları görebilmek için bilet almıyordu. Yolları ezberlemişti – otobüsün sağ trafından. Uşak’ta olmalıydı. Yolun yarısı bitmişti. Kulağındaki ses “ ah şu kalbim, nasıl da inandı sana” diye neşeli neşeli şarkı söylüyordu.
Otobüs dağın içinden geçmeye devam ediyordu. Uçurum hala korkunç görünüyordu. Ama bir tarafı hoşlanıyordu bu korku halinden. Bakmaya devam etti. Özgürdü. Uçurumların kıyısından geçecek kadar özgürdü.
ALL RIGHTS RESERVED
Kendime dönüyorum. Yeni bir ben olsa da döndüğüm, ben benimdir nihayetinde. Kendimden gelen her şeyi de içselleştirebilme çabasında muvaffak olmaktayım çoğunlukla.
TZİBAERİ
Sigara yaşamının son demleri olduğunu bildiği halde sabırsızlıkla çakmağını bekler. Sigara, çakmağına tutkuyla bağlıdır. O sigara, çakmağın tükettiği ne ilk ne son sigaradır. Sigara bunu bilir ama aşkın gözü kördür. Sigara bir deli aşıktır, pervanedir çakmağına.
GEÇTİ
Günler, geceler yaşanmadan geçerken, aklım kalbim Ege’de kaldı. Ege’de İzmir, İzmir’de Karşıyaka, Karşıyaka’da Asker Kaçakları zamanlar…
ŞİİR GİBİ
Yaşanıp bitiyorsa günler Bir yürek sızı kalıyor geride Yaşanmışlıkların yükü çöküyor omuzlarına insanın Kahkahalarla geçen saatler
Öyküsüz
Yürüdü yollarda yeniden. Sabahın altı buçuğuydu. Bir kuş selam verdi, neşeliydi. Gülümsedi nezaketen. Daha çok ağlamalıydı bu sabah. Bu sabah griydi. Kömür isi yoktu eskisi kadar şehirde. Doğalgaz almış başını gitmiş…