ŞİİR GİBİ

Yaşanıp bitiyorsa günler
Bir yürek sızı kalıyor geride
Yaşanmışlıkların yükü çöküyor omuzlarına insanın
Kahkahalarla geçen saatler
Gözyaşları içinde hatırlanıyor geceleri
Gözyaşlarıyla geçen zamanlar bile
Yeniden yaşanılmak ukdesiyle oturuyor insanın içine
Mazinin ağına yapışıyor sinek gibi
Örümceğini bekliyor umutsuzca
Zamanın celladı olabilmek ne büyük erdemdir.