Marla’ya

Sana bir türkü yazdım Marla!
Karanlık, küçük odalarda.
Ben bilmediğim notaları birbirine karıştırdım,
Sen zaten umursamazdın.
Perdeler önünde sigara içer,
Onları sarartırdın.
Ben seninle yılları ezer,
Yağmurları daha düşmeden,
Seninle ıslatırdım.
Marla! Ben sana bir türkü yazdım,
Seni bir sürü hikayeye bölüp,
Bir sürü sen kazandım.
Hiç gerek yoktu kendimden katmama,
Bir hikaye boyardık seninle,
Ben sadece tuvali tutardım,
Sen korkup kaçardın.
Kaldırırdın yüzünü bana,
İçinden eller çıkardı sanki,
Ulaşamazdın kendinden bir santim uzağa.
Denediğini ne zaman görsem nefesim kanardı.
Düşüp çökerdin koyu koyu kül tablalarına.
Bilmediğin çiçekler koparır,
Koyardım baş ucuna, Marla.
Seni kendimden koruyorum derdin,
Daha dizlerin çok narin senin!
Öyle severdin ki beni,
Sapsarı yapardın o perdeleri,
Sırf gelmeyeyim diye,
Turistler gezerdi bedeninde,
Çok, çok acı bir hikaye saklardın,
O küçücük bedeninde…

Berhan Cem Özelbiçer