Bir kapı önü hikayesi

Suskundum…
Kıvrılmış iki büklüm yatağımda,kabuk bağlıyordum işte..

Ne olacak!Yine cüret etmiştim seni silip atmaya.Hani geçmişte küçük bir anı,bi çocukluk yaramazlığı diye hatırlayıp şu halime “çocukluktu” deseydim…
Soranlara”çoktan unuttum maziyi”diyebilseydim ,belki.Belki şimdi böyle kabuk bağlayıp sonrada sökmezdim!

Kapı çaldı..Kimdi ki?
Kimseyide davet etmemiştim.Zaten şu bıçak açmayan ağzıma bıçak dayayacak kaç dostum var ki?

Ah!Birden nasılda geldin aklıma?Yüreğimde bir zerzele…
—
Ya sensen?
Ya anladıysan nasıl sevdiğimi?
Ya pişmansan,atlayıp boynuma”Seviyorum seni”diye haykıracaksan?

E ben ne yapıyordum?
Sileceğim seni,unutacağım!
—
Kızıyorum kendime!
Utanıyorum be!
Gitmiyorum kapıyı açmaya…
Bana ne be?
Kimsen kimsin,demedinki geliyorum!

—
Ya sensen?
Ya yine bir çılgınlık,çıkıp geldiysen,yine kuruşsuz,habersiz?
Ya sana bir şey olursa?
—

Allahım dayanamıycam,açmalıyım kapıyı!

—
Peki ya sensen?
Ne diyeceğim?
Soğukmu davranmalı?
“Neden geldin!”diyebilmeli aslında…
Ama adam cesur olacak işte,
Sevdiğim kadına bunu diyecek kadar cesurmuyum?
—
Ellerim kapı kolunda,
Suratım şekilden şekle giriyor işte…İnandım geldiğine…
Hem kimseyi çağırmadım ki!

—
Ya sen geldiysen?
Ne diyeceğim?
Ah!Sarılmak vardı şimdi,öpüşmek,tadını,kokunu almak…
Hayır!Yapmıyacağım,koyvermiyeceğim kendimi.
Sussana içimdeki aşağılık!
Ondan bu kadar darbe yedikten sonra ona hala nasıl…?
—

Tamam,çeviriyorum kolu…
Yavaş yavaş açılıyor kapı..Plastik sesi geliyor kulağıma;”Güm!!”
Yere ağır bişey koyuldu yavaşça..

—
Ya sen geldiysen,a benim delim tası tarağı toplayıp?
Ya artık gitmemek üzere…
—

-“Merhaba su siparişi varmış beyefendi”
-“Aaa…Tabi ama bukadar gecikince…”
-“Kusura bakmayın motor ağrızalandıda”
-“Bi bilsen ben nasıl ağrızalandım…”
-“Efendim?”
-“Borcum ne kadar?”
-“Dört efendim”
-“Peki,al bakalım..Hadi eyvallah”
-“İyi günler efendim,kusura bakmayın tekrar”

—
Ah!Benim eşşekkafam…
Neyse ben ne yapıyordum?
Doğru,unutucam seni,hatırlamıycam,anmayacağım…
—

 

Berhan Cem Özelbiçer